(from lecture of Bhakti Kamala Tirtha Maharaj, 2 of September 2006, Sofia)
Prayer in most of the cases is intellectual, and in the good, special cases is emotional cry to God. Meditation is when you empty yourself so much so, that you get rid of your control, so to say, in order that He can take the control over you. So as we were discussing, in your prayers usually you want to control Him. But in the real meditation, you want Him to control you. That is the difference.
In meditation you are so to say passive recipient – inviting, trying to get, trying to understand, to receive. In prayers you offer yourself, you offer your energies, your offer your words, you offer your thoughts.
If you practice pure either this or that, we cannot say that one is higher and the other is lower. What is higher – shravanam or kirtanam? Both are good. First we hear, then we chant. First you pray, then you meditate. Or the other way round. So all the different limbs are good.
But you can pray so nice when you are down, when you are full of problems, isn’t it? May be it is difficult to meditate at such period. You want to stop the flow of your thoughts, it’s just like a big storm in your head. In such moments you cannot meditate – but you can pray! It’s different, little different.
So, if you have in your group a good person to pray, whose prayers are always heard by the Lord, аapproach him, “O, you should pray for me a little bit!” And if you have a good person who meditates nice, then you should learn meditation from him. If there is somebody chanting nice, you should learn chanting from him, est. If somebody serves Gurudev very nice, then we should approach him to learn how to serve Gurudev nice. Right, this is the method. Therefore in the Gaudia Math devotees were not struggling for the remnants of the guru, but they were waiting at the door of one disciple, who was so much devoted to the master. They were waiting for the mahaprasadam of Kunjabihari Vidyabhushan in order to achieve the same dedication to Gurudev, that he had.
But of course, please don’t try to snatch the prasadam from each-others plates! “O, I had heard in the lecture that by taking that…. “ and you collect from all the plates – “because Damodar is very good in chanting and he is very good in singing and she is very good in that… So in this way I can become the best!” But if you need some help, if you need some guidance, consultation – then you should know where to turn.
Simply go in the footsteps of these devotees, whose prayers are heard by the Lord and take little dust. Then you get it. This is our prayer.
(from lecture of Bhakti Kamala Tirtha Maharaj, 2 of September 2006, Sofia) Prayer in most of the cases is intellectual, and in the good, special cases is emotional cry to God. Meditation is when you empty yourself so much so, that you get rid of your control, so to say, in order that He can take the control over you. So as we were discussing, in your prayers usually you want to control Him. But in the real meditation, you want Him to control you. That is the difference. In meditation you are so to say passive recipient – inviting, trying to get, trying to understand, to receive. In prayers you offer yourself, you offer your energies, your offer your words, you offer your thoughts. If you practice pure either this or that, we cannot say that one is higher and the other is lower. What is higher – shravanam or kirtanam? Both are good. First we hear, then we chant. First you pray, then you meditate. Or the other way round. So all the different limbs are good. But you can pray so nice when you are down, when you are full of problems, isn’t it? May be it is difficult to meditate at such period. You want to stop the flow of your thoughts, it’s just like a big storm in your head. In such moments you cannot meditate – but you can pray! It’s different, little different. So, if you have in your group a good person to pray, whose prayers are always heard by the Lord, аapproach him, “O, you should pray for me a little bit!” And if you have a good person who meditates nice, then you should learn meditation from him. If there is somebody chanting nice, you should learn chanting from him, est. If somebody serves Gurudev very nice, then we should approach him to learn how to serve Gurudev nice. Right, this is the method. Therefore in the Gaudia Math devotees were not struggling for the remnants of the guru, but they were waiting at the door of one disciple, who was so much devoted to the master. They were waiting for the mahaprasadam of Kunjabihari Vidyabhushan in order to achieve the same dedication to Gurudev, that he had. But of course, please don’t try to snatch the prasadam from each-others plates! “O, I had heard in the lecture that by taking that…. “ and you collect from all the plates – “because Damodar is very good in chanting and he is very good in singing and she is very good in that… So in this way I can become the best!” But if you need some help, if you need some guidance, consultation – then you should know where to turn. Simply go in the footsteps of these devotees, whose prayers are heard by the Lord and take little dust. Then you get it. This is our prayer.
(Bhakti Kamala Tírtha Mahárádzs leckéjéből, 2006. szeptember 2, Szófia)
Az imádság az esetek nagy részében észbeli, és jó esetben, egyedi esetekben pedig egy érzelmes kiáltás Isten felé. Meditáció az, amikor olyannyira kiüríted magad, hogy úgymond elveszted az irányítást azért, hogy Ő vegye át azt. Ahogy beszéltünk róla, fohászaitokban általában ti akarjátok irányítani Őt. Az igazi meditációban azonban azt akarod, hogy Ő irányítson téged. Ez a különbség.
A meditációban úgymond passzív elfogadó vagy: hívogató, megpróbálsz kapni, megérteni, elfogadni. Az imádságban magadat ajánlod fel, az energiáidat, szavaidat, gondolataidat.
Ha egyiket vagy másikat tisztán gyakorolod, nem mondhatjuk, hogy egyik magasabb szintű lenne, mint a másik. Mi a magasabb a sravanam vagy a kírtanam? Mindkettő jó. Először hallunk, aztán dicsőítünk. Először imádkozol, aztán meditálsz. Vagy fordítva. Minden összetevő jó tehát.
Oly szépen tudtok fohászkodni ha magatok alatt vagytok, tele vagytok problémákkal. Nem igaz? Meglehet, hogy nehéz ebben a helyzetben meditálni. Szeretnéd megállítani a gondolatok áramlását, de olyan ez, mint egy óriási vihar a fejedben. Ilyen pillanatokban nem tudsz meditálni, de fohászkodhatsz! Az egy kicsit más.
Ha van tehát a társaságban egy fohászokra megfelelő személy, akinek az imáit az Úr mindig meghallgatja, fordulj hozzá: „Kérlek, imádkozz egy kicsit értem!” Ha pedig van egy olyan személy, aki szépen meditál, tanulj meg tőle meditálni. Ha van olyasvalaki, aki jól mantrázik, tanulj meg tőle mantrázni. stb. Ha valaki szépen szolgálja Gurudévet, forduljunk hozzá, hogy magunk is megtanulhassuk hogyan szolgáljuk szépen Gurudévet. Ez a helyes módszer. Ezért a Gaudíja Math-ban a bhakták nem küzdöttek a guru maradékaiért, hanem az egyik tanítvány ajtaja előtt várakoztak, akinek nagyfokú odaadása volt a mester felé. Kunydzsabihárí Vidjábhúsan mahápraszádamját várták, hogy elérhessék azt az odaadást mellyel ő rendelkezett Gurudévája felé.
De természetesen kérlek ne próbáljátok meg elkapkodni a praszádamot egymás tányérjáról! „Ó azt hallottam a leckén, hogy elfogyasztva….” és minden tányért begyűjtesz „mert Dámódar nagyon jól mantrázik, ő pedig szépen énekel, a másik pedig valami másban jó. Ily módon tehát én lehetek a legkiválóbb!” Azonban ha segítségre van szükségetek, útmutatásra, konzultációra, tudnotok kell hová fordulhattok.
Egyszerűen csak kövessétek a bhakták lábnyomait, akiknek fohászát meghallgatta az Úr és vegyetek egy kis port. Akkor megértitek. Ez a mi fohászunk.
(от лекция на Б.К.Тиртха Махарадж, 2 септември 2006, София)
Молитвата в повечето случаи е интелектуална; а в добрите, специалните случаи е емоционален плач към Бога. Медитацията е когато дотолкова се опразниш, че така да се каже изоставяш контрола над себе си, за да го поеме Той. Както си говорихме, в молитвите обичайно ние се стремим да Го контролираме. Но в една истинска медитация искаме Той да ни владее. В това е разликата.
В медитацията сме така да се каже пасивни приемници – приканващи, стремящи се да приемат, да разберат, да получат. В молитвата поднасяме себе си, енергиите си, думите си, мислите си.
Ако практикуваме чисто било едното, било другото, не бихме могли да кажем, че едното е по-висше, а другото по-низше. Кое е по-висше – шраванам или киртанам? И двете са добри. Най-напред слушаме, след това възпяваме. Най-напред се молим, сетне медитираме. Или пък обратното. Всичките различни елементи имат стойност.
Но толкова красиво се молим, когато сме потънали в проблеми, нали? Може би би ни било трудно да медитираме в такъв момент. Искаме да спрем потока от мисли, в главата ни сякаш бушува буря. В такива мигове не можем да медитираме – но можем да се молим! Различно е, малко е различно.
И така, ако в групата си имате човек, който хубаво се моли, чиито молитви Господ слуша, идете при него: „Моля те, помоли се мъничко за мен.” А ако имате човек, който да медитира хубаво, трябва да изучите медитацията от него. Ако някой мантрува хубаво, научете мантруването от него и т.н. Ако някой служи много хубаво на Гурудев, следва да се обърнем към него за да се научим как се служи добре на Гурудев. Нали, това е методът. Затова в Гаудия Матх бхактите не се борели за остатъците от храната на гуру, а чакали пред вратата на един от учениците, който бил много отдаден на учителя. Те чакали за махапрасадам от Кунджабихари Видйабхушан, за да се сдобият със същата посветеност към Гурудев, каквато той имал.
Разбира се, недейте да се опитвате да отмъквате прасадам един на друг от чиниите си! „О, на лекция чух че ако го взема…” и събирате от всички чинии – „понеже Дамодар е много добър в мантруването; той пък в пеенето, тя – в друго нещо… И по този начин ще мога да стана най-добрият!” Но ако се нуждаете от някаква помощ, от напътствие, от съвет – трябва да знаете към кого да се обърнете.
Просто вървете в стъпките на онези предани, чиито молитви Господ слуша и вземете малко прах. Тогава ще го получите. Това е нашата молитва.
(Von einem Vortrag von Srila Bhakti Kamala Tirtha Maharaj am 2. Sept. 2006 in Sofia)
Ein Gebet ist meistens ein intelektueller, und nur in besonderen Fällen ein emotionale Schrei nach Gott.
Meditation ist ein Zustand, wo du dich so leer fühlst, du befreist deine Selbstkontrole, um Gott zu ermöglichen dadurch absolute Führung über dich zu übernehmen.
Wir haben schon darüber diskutiert, es scheint eigentlich in Gebet als hättest du über den Gott Kontrole,u nd in Meditation, dein Wunsch ist Gotteskontrole über dich. Und das ist Unterschied. In Meditation bist du so zu sagen passive Empfänger, Einladende, Suchende. Du versuchst zu verstehen, zu empfangen.
In Gebet, du opferst dich selbst, deine Energie, deine Worte deine Gedanken. Wann du aufrichtig und offenherzig praktizierst auf eine oder andere Weise, kann man nicht beurteilen was höher ist, Shravanam oder Kirtanam, beide sind gleich gut, wir hören zu zuerst und dann tun wir chanten, wir beten zuerst und dann tun wir meditieren, oder umgekehrt, beide Richtungen sind gut. Man kann gut beten wann man sich am Boden befindet, wann man Probleme hat, nicht war? In diesen Momenten ist sehr schwer Gedankenlauf zu stoppen, es scheint ein Sturm in Kopf zu haben. In diesen Momenten ist wirklich sehr schwer zu meditieren, aber, man kann beten, und das ist etwas unterschiedlich, ein wenig.
Wann du womöglich in deine Umgebung, eine Person hast die immer betet, komm ihr näher “O bitte, bring mir das Gebet bei!“. Und wenn du eine Person kennst die meditiert, soltest vom ihr Meditation lernen, aber vor allem wann es jemandem gibt der sehr hingebungsvoll chantet, soltest von ihm chanten erlernen, dann, wenn jemand seinem Gurudev Dienst erweist, soltest du von ihm lernen wie man das tut, in Ordnung? Das ist der Weg, das ist die Methode.
Deswegen, in Gaudia Math die Schüler kämpfen nicht bis zu letzt um Gurudevs Aufmerksamkeit, sondern warten for der Tür jene Devotees die sehr viel Erfahrung in hingebungsvollen Dienst haben, und sie warten in die reihe für Mahaprasadam von Kunjabihari Vidyabushan, und warten auf eine Einladung zu bekommen von Gurudev, um eine Einweihung von ihm zu erhalten…
Und bitte, versucht nicht aus den Tellern von anderen, Prasadam zu greifen. Habe schon gehört bei Lektion die Rede davon. Und so sammeln aus allen Teller weil Damodar ist sehr gut in chanten, andere ist der beste in singen, und sie ist die beste in diesen oder jenem, und du glaubst auf diese Weise das Beste zu ergreifen. Wann du Hilfe brauchst, Führung, ratschlag, soltest auch wissen an wem sich wenden.
Ganz einfach, folge diesen Betenden dessen Gebete beim Gott angehört sind und nimm etwas Staub, dann hast du es.Das ist unser Gebet.
( лекция Б.К.Тиртха Махараджи, 2 сентября 2006г, София)
В болшинстве случаев молитва становится плодом интелекта, но иногда, в специальных случаях – она становится емоцональным рыданием и воплем, отправленным к Богу. Медитация – это когда ты настолько очищен и пуст, что оставляеш себя в Его руках, чтобы Он руководил тобой. Как мы говорили, в молитвах обычно мы пытаемся Его контролировать. Но в настоящей медитации мы хочем чтобы Он владел нами. В этом разница.
В медитации, мы становимся, так сказать, пасивными приемниками – стремящиеся, желающие принять, понять, получить. В молитве мы преподносим себя, свою енергию, свои слова, свои мысли.
Если мы делаем медитацию или молитву чисто, то мы не могли бы сказать, что одно является высше другого, а другое низшее. Что высше – шраванам или киртанам? Обе хороши. Сперва слушаем, потом возпеваем. Сперва молимся, а потом медитируем. Или наоборот. Все разные елементы имеют свою ценность.
Это красиво – молиться, когда мы затонули в проблемах, не так ли? Может быть нам было бы трудно медитировать в такой момент. Нам хочется остановить бурю мыслей в своей голове. В такие моменты трудно медитировать, но можно молиться! Ето различно, есть маленкая разница.
И так, если в вашей группе есть человек, который молится хорошо и Господь слышит его молитвы, тогда пойдите к нему и скажите: „Пожалуйста помолись немножко за меня.” А если есть человек, который медитирует хорошо, глубоко, тогда нужно помолиться ему, чтобы он выучил вас медитировать так же хорошо. Если кто-то читает мантру очень хорошо, научитесь у него и т.д. Если кто то служит очень хорошо Гуру Дева, надо поучиться у него как это делать. Разве не это метод? Поэтому в Гаудия Матх ученики не боролись за остатки пищи Гуру, а ждали перед дверью одного из самых преданных Гуру учеников. Они ожидали чтобы получить махапрасадам Кунджабихари Видйабхушана, чтобы получить такую же преданность к Гурудеву, какую имел он.
Конечно, не надо из за этого забирать из тарелок друг друга прасадам! „ О, на одной лекции я услышал, что если я возьму…” и собираете из всех тарелок преданных – „потому что Дамодар очень хорошо читает мантру, а он очень хорошо поет, а он – еще что то… И таким образом я стану наилучше всех.”
Но если вы нуждаетесь в помощи, в напутствии, надобно знать откуда его получить. Просто идите в следах ступней тех преданных, чьи молитвы Господь слушает и возмите немного пыли. Тогда вы его получите. Это наша молитва.
(श्री भक्ति कमला तीर्थ महाराज के व्याख्यान से , २ सितम्बर २००६ , सोफिया )
अधिकांश मामलों में ,प्रार्थना,बौद्धिकता से सम्बद्ध है,और किन्ही खास, अच्छे मामलों में यह ईश्वर के प्रति भावनात्मक रुदन है |ध्यान ,वह है ,जब आप स्वयं को इतना रिक्त कर देते हो कि आप स्व-नियंत्रण से मुक्ति पा लेते हैं ,ताकि वह आप पर नियंत्रण रख सके |जैसे कि हम चर्चा कर रहे थे,आप अपनी प्रार्थना में उस पर नियंत्रण पाना चाहते हैं,किन्तु वास्तविक ध्यान की स्तिथि में ,आप चाहते हैं कि उस का आप पर नियंत्रण हो | अंतर यही है | .
ध्यानावस्था में,कहा जा सकता है कि आप धैर्यवान प्राप्तकर्ता(लेनेवाले )हैं–जो आमंत्रित करता है, लेने की कोशिश करता है,समझने का प्रयास करता है ,प्राप्त करने की कोशिश करता है | प्रार्थना में आप स्वयं को प्रस्तुत करते हैं,अपनी उर्जा (शक्ति)को अर्पण करते हैं,अपने शब्दों का अर्पण करते हैं ,अपने विचारों का अर्पण करते हैं |
यदि आप शुद्ध भाव से ,जिस भी तरह अभ्यास करते हैं,तो हम यह नहीं कह सकते कि दोनों में से कौन सा उच्च स्तरीय है और कौन सा निम्न – श्रवणं अथवा कीर्तनं ?दोनों ही ठीक हैं | पहले हम सुनते हैं फिर जप करते हैं |पहले आप प्रार्थना करते हैं ,फिर ध्यान |यह क्रम बदल सकता है | सभी विभिन्न तत्व अच्छे हैं |
. लेकिन जब आप हतोत्साहित (दुखी ) होते हैं समस्याओं से घिरे होते है ,तब आप कितनी अच्छी तरह से प्रार्थना करते है ..ऐसा ही है न ? हो सकता है ऐसे में ध्यान लगाना मुश्किल हो |आप अपने विचारों के प्रवाह को रोकना चाहते हों , यह एक बड़े तूफ़ान की भांति आपके सर में घूम रहा होता है | ऐसे में आप ध्यान नहीं लगा सकते -पर आप प्रार्थना कर सकते हैं ! यह अलग है ,थोडा सा अलग |
अत: आपके समूह में यदि कोई अच्छा व्यक्ति है जो प्रार्थना करता है ,जिसकी प्रार्थना प्रभु द्वारा सदैव सुनी जाती हैं ,आप उससे सम्पर्क करें ,” ओ भाई , मेरे लिए भी थोड़ी प्रार्थना करो ना !! और अगर ऐसा व्यक्ति है जो अच्छी प्रकार से ध्यान लगाता हो ,तब आप उससे ध्यान लगाना सीखें |यदि कोई मंत्रोचारण (जप) अच्छी प्रकार से करता है तो उससे जप करना सीखना चाहिए, इत्यादि | यदि कोई गुरुसेवा अच्छी तरह से करता है तो हमें उससे गुरुसेवा किस प्रकार सुन्दर तरीके से की जाए ,यह सीखना चाहिए |ठीक है ! यही तरीका है | इसीलिए गोड़िया मठ में भक्त गुरु के अवशेषों के लिए संघर्ष ना कर के ,एक शिष्य के द्वार पर प्रतीक्षा कर रहे थे.जो अपने गुरु के प्रति बहुत ही समर्पित था |वे कुंजबिहारी विद्याभूषण जी के महाप्रसाद के लिए प्रतीक्षा कर रहे थे ,ताकि वे भी गुरु के प्रति वही समर्पण भाव प्राप्त कर लें ,जो उनमें था |
.लेकिन ,कृपया एक-दूसरे की थाली से प्रसाद छीनने की चेष्टा न करें ! अरे !मैंने तो उस उपदेश में सुना था कि ऐसा लेने पर …..”और आप हर थाली से इकठ्ठा करते रहे -“दामोदर अच्छा जप करता है ,वह गाता अच्छा है,वह वो करने में अच्छी है …और ऐसे तो मैं सर्वोत्तम बन सकता हूँ !”पर यदि आप को किसी सहायता की आवश्यकता है ,आपको कुछ मार्गदर्शन,परामर्श की आवश्यकता है ..तब आप को पता होना चाहिए कि वह कहाँ से मिलेंगे |
बस उन भक्तों के पदचिन्हों का अनुसरण करो ,जिनकी प्रार्थनाएँ प्रभु द्वारा सुनी जाती हैं ,उनसे थोड़ी पड़-रज ले लो | तभी तुम भी इसे प्राप्त करोगे |यही हमारी प्रार्थना है |
